تاج تک ستاره عشق

·▪•● تاج نام جاودان و پرافتخار باشگاه استقلال ●•▪·

تاج تک ستاره عشق

·▪•● تاج نام جاودان و پرافتخار باشگاه استقلال ●•▪·

تقدیم به هواداران

تقدیم به آبی دلان:

... که خروش تان رعدآسا و عشقتان بی ریا و اشک هایتان زیباست... فریاد هایتان درورزشگاه آزادی تداعی کننده غرش رعد بربلندای آسمان و درانبوه ابرهای تیره وسیاه ، و قلب تان مالامال ازعشق استقلال و چشمانتان لبریز از چشمه جویبارهاست...

ای هواداران وفادار استقلال :

...از امشب و فرداشب و فرداها ، آسمان ایران ، برای تمامی آبی دلان فقط آبی می بارد!..... و نسیم ها چه نجیبانه در گوشه ی باغ خاطرات ، نام و یاد شما وتمامی آبی پوشان فاتح نبرد امروز را ، در قرون و اعصار پاس می دارند....

وتقدیم به سربازان آبی پوش:

شما امروز باکوله باری ازحماسه وعشق ، ازرویش هزاران هزارنیلوفر آبی در سرزمین آبی دلان سخن گفتید وهزاران هزار ستاره بی فروغ را درآسمان لایتناهی حیاتی دوباره بخشیدید ... وامشب نیز میلیونها عاشق خسته دل، پس از نماز شکر، ازشوق ، هزاران هزاران چشمه گریسته اند...

استقلال دو بار قهرمان شد!

عجب روزی بود. یک روز کاملاً آبی. آبی ترین روز دنیا! آسمان از همیشه آبی تر بود. حتی ابرها هم آبی شده بودند. اگر خورشید هم می توانست آبی می شد! همه می دانستند که حق استقلال رسیدن به جام قهرمانی بود. تیمی که کمترین نوسان را داشت و از نظر فنی بهترین تیم لیگ پنجم بود. آنها لیگ را با نتیجه 4-1 شروع کردند و با همین نتیجه در آخرین ایستگاه این جاده پر پیچ و خم به برتری رسیدند. اما آنچه که بیش از همه جلب توجه می کرد حضور غرور آمیز هزاران هزار نفر در استادیوم 100 هزار نفری آزادی بود. استقلال و استقلالی دو بار قهرمان شدند! یکبار وقتی که ظرفیت یکی از بزرگترین ورزشگاه های جهان پر شد و هزاران عاشق بیرون از استادیوم ماندند، و یکبار نیز پس از سوت محسن ترکی. حضور چنین جمعیتی برای یک بازی داخلی و در چارچوب لیگ برتر بی سابقه بوده است. بیش از 110 هزار نفر آمدند و قهرمان شدند و رفتند! لمس جام قهرمانی کار سختی نبود. نه برای کسانی که در استادیوم حضور داشتند و نه برای میلیون ها عاشق که پشت تلویزیون های خود سر از پا نمی شناختند. استقلال حقش را گرفت! چه در زمین مسابقه و چه در بیرون از میدان! استقلال قهرمان شد! مبارکش باشد.

آبیته دات کام